Տաքսի դեպի օդանավակայան / Taxi to the Airport

Description

Զվարթնոց Օդանավակայանի ճանապարհին էի գիշերվա կեսին /3-ը կլիներ/ : Չնայած որ հետևի հատվածում էի նստած, վարորդը կարողանում էր հասնել իմ նստարանին ու փորձում բռնել ձեռքս, ծիծաղելով, կարծես՝ դա ծիծաղելի էր, երբ բղավեցի նրա վրա, որ դադարեցնի դա ու պարզապես վարի /հայերենով/: Նա հայելին ուղղեց, որպեսզի կարողանա ինձ նայել: Նա վարում էր դանդաղ ու ընտերլ էր հանգիստ փողոցներ: Եթե ճամպրուկս բեռնախցիկում չլիներ, ես մեքենայից դուրս կնետվեի: Ես շատ էի վախեցել այն բանից, թե ինչ կարող էր ինձ հետ պատահել և անհանգստանում էի, որ կարող եմ բաց թողել թռիչքս, ուստի նա կարող էր “վայելել այդ ուղևորությունը” 

I was on my way to Zvartnots Airport in the middle of the night (3am). Even though I was in the backseat, the driver kept reaching over the seat and trying to take my hand, laughing like it was funny when I yelled at him to stop and just drive (in Armenian). He adjusted the mirror so he could watch me. He drove slowly and took some quiet roads. If my suitcase wasn't in the trunk, I would have jumped out. I was very afraid of what might happen to me, and I was worried I would miss my flight just so he could 'enjoy this ride'. :(